วันพฤหัสบดี, มิถุนายน 29, 2549
++ KAEW ไดอารี่ ++ ทำไมต้องหนีออกจากบ้าน นะ
++ KAEW ไดอารี่ ++ ทำไมต้องหนีออกจากบ้าน นะ
สวัสดีค่ะกลับมาจากบ้านแกร์ด้า ที่ลพบุรีแล้วค่ะ ไปอยู่มาเกือบ 1 อาทิตย์ มีเรื่องราวมากมายมาเล่าให้ฟังเริ่มด้วยเรื่องลูกสาวเราเองก่อนดีกว่า เมจิ ลูกอุปถัมภ์ของเรา ปีนี้จะ 7 ขวบแล้ว แต่ตัวประมาณเด็ก 4 ขวบ ดูแลเมจิมาตั้งแต่หน้าเหมือนกบเคโร๊ะ ตัวจิ๊ดเดียว ตอนนี้สูงขึ้น แข็งแรงขึ้น ฉลาดขึ้น และหน้าตายังสวยแปลกๆ เหมือนแม่เลยครั้งก่อนโน้นที่ไปแกร์ด้า เมจิอยากได้โทรศัพท์มือถือของเล่น เราเห็นแอบไปเล่นของน้ำหวาน แต่ เชื่อมั้ย ลูกสาวเรามีจินตนาการบรรเจิด เธอแอบเอาโทรศัพท์ของเล่นของน้ำหวาน ไปโทรหาพี่ต้อม ค่ะ พี่ต้อมเป็นใคร .............พี่ต้อมเป็นหนุ่มอายุ 16 ปีค่ะ ลูกชายของพี่เลี้ยงเด็กคนนึงที่แกร์ด้า ต้อมเค้าจะมาอยู่กับแม่ทุกปิดเทอม เมจิลูกเราชอบพี่ต้อมมากเลยค่ะ อายเหมือนกัน ทำไมเรื่องนี้ไม่เหมือนแม่เลยน๊าเห็นลูกอยากได้ ก็เลยซื้อโทรศัพท์เครื่องละ 39 บาทให้ คือไหนๆๆก็ห้ามไม่ได้แล้ว ซื้อให้เลย แต่ลูกสาวดิฉันยังแสดงความฉลาดต่อไปค่ะ ก่อนวันที่จะเข้าไปแกร์ด้า น้องรี โทรมาหา แล้วบอกว่ามีคนจะคุยด้วย ปรากฎว่า เมจิ นั่นเอง เดี๋ยวนี้ลูกพูดได้ยาวๆๆแล้ว ชื่นใจจริงๆๆ ถามว่า มีอะไรเมจิ ลูกก็ตอบมาให้ชื่นนนนนนนนนนนนนใจว่า แม่แก้ว...........หนูอยากกินเป๊ปซี่ 555.....................ก็ยังดีฟ่ะ อุตส่าห์โทรมาหา แต่เบื้องหลังการโทรนี่ฮากว่า น้องรีเล่าว่า นั่งเล่นอยู่กับเด็กอื่นๆ เมจิก็มานั่งข้างๆ แล้วเอาโทรศัพท์ของตัวเอง (อันละ 39 บาท) มากดโทร แล้วก็พูดให้ได้ยินว่า แม่แก้วเหรอค่ะ คิดถึงจัง อยากคุยด้วยคือ แบบว่าลูกดิฉันฉลาดอ่ะคะ แสดงให้รู้ว่าอยากโทรศัพท์งัย รี จะใจดำไม่โทรให้เหรอ หุหุเรื่องเมจิ ผ่านไป คราวนี้ตอนไปอยู่บ้านแกร์ด้า เราก็ไปสอนการบ้านวิชาภาษาไทย เพราะอยากให้เด็กๆอ่านหนังสือออก 1 ในการบ้านที่ฮาตั้งแต่เห็นโจทย์ ก็คือ การบ้านของน้องโก๊ะ ชั้น อนุบาล 3เป็นการบ้านให้ลากเส้นประ เป็นตัวหนังสือ แล้วหัดอ่าน เป็นเรื่องของ สระE ถ้าเป็นเด็กที่อื่นคงไม่เป็นไร แต่เด็กๆแกร์ด้า ซึ่งเป็นเด็กกำพร้าที่ติดเชื้อ HIV พวกเค้ามักจะเป็น หูน้ำหนวก และมีปัญหากับการฟัง การออกเสียง เด็กๆมักพูดไม่ชัดโจทย์ให้คำว่า ปลี หวี หมี ..................เดาได้รึเปล่า ว่าโก๊ะจะอ่านเป็นอะไรโก๊ะ พูดตามพี่แก้วนะ ปลี................อี๊ หวี.................อี๊ หมี...........อี๊หุหุ อี๊ อี๊ อี๊ หมดเลยจ้าหมดเรื่องสนุกๆๆ ก็มีเรื่อง ตื่นเต้นค่ะ นอนอยู่ดีๆ ตี 3 มีเสียงเรียก น้องรี น้องไก่ ที่นอนห้องข้างๆเรา พี่อุ๊ ผู้ช่วยแม่ครัวนั่นเอง มีแมลงมุดเข้าไปในหู พี่อุ๊ค่ะ เรา 3 คน ช่วยกันงัดแงะจะเอาแมลงออก แต่ไม่สำเร็จ มันเข้าไปลึกมาก พี่อุ๊ก็ปวดหู เลยต้องไปโรงพยาบาลกันตอนตี 3 กว่าๆ ปรากฎว่าเจ้าแมลงนั้นคือ ....................แมลงศาบ ไซต์ M ค่ะ เข้าไปได้งัยไม่รู้ต่อจากนั้น ก็มีเรื่องเครียดค่ะ น้องปลา เด็กผู้ชายวัน 12 ขวบ หนีออกจากบ้านอีกแล้ว ปลา และ เพื่อนๆอีก 3 คน เคยทำผิดระเบียบ และ หนีออกจากบ้านแกร์ด้าหลายครั้ง ก็เลยส่งกลับบ้านเมื่อปีก่อน 3 คนนั้น ญาติยอมรับให้อยู่ด้วย แต่ปลาไปได้แค่ 2 อาทิตย์ ญาติก็เอามาทิ้งอีก แล้วหลังจากวันนั้น ปลาก็ เงียบๆ ซึมๆ จนเมื่ออาทิตย์ก่อน ปลาเอาของของเพื่อนไป โดยไม่ขอ แล้วหนีออกจากบ้านอีก ปวดหัวกันตึ๊บ กระจายกันตามหา กว่าจะเจอก็ดึก เพราะบริเวณโดยรอบเป็นป่าหญ้าหมดพอเจอตัว ถามไถ่เรียบร้อย ปลาก็บอกว่า อยากกับบ้าน จะไปอยู่บ้านเดิมที่เคยอยู่ ก็นั่งอธิบาย หว่านล้อม เกลี้ยกล่อมกันว่า จะไปได้งัย ญาติๆเค้ารังเกียจ เค้าไม่ให้อยู่ด้วย แต่ปลาก็ยืนยันจะไปเรากับน้องรี ก็เลยขับรถไปส่งเอง บ้านปลาอยู่นครสวรรค์ ไม่ไกลจากแกร์ด้ามากนัก ไปถึงบ้านญาติคนไหน เค้าก็ทักทายด้วยความรังเกียจว่า อ้าวปลา ...........กลับมาทำไมหล่ะพอแจ้งเหตุผลให้ทราบ ญาติๆๆเกี่ยงกันสุดฤทธิ์ ไม่มีใครยอมให้อยู่ด้วย เรากับรี อธิบายกันคอจะแตก ว่า มันอยู่ร่วมกันได้ ไม่ติดเชื้อหรอก แล้วนี่ก็หลานคุณเองนะ เค้าเลือกที่จะไม่อยู่แกร์ด้า อยากอยู่กับญาติ ทำไมไม่ช่วยกันหน่อยญาติๆปลา ไม่ใช่จนเลยนะ ลุงคนนึงเป็น อบต. บ้านมี สิบล้อ กะ รถไถ ให้เช่าตั้งหลายคัน ลุงอีกคน นี่รวยบิ๊กบึ้ม เป็นเจ้าของร้านขายอุปกรณ์เกษตร เมล็ดพันธ์ และ อื่นๆ ร้านใหญ่มาก แถมเป็นเจ้าของ ไซโลเก็บข้าว ข้าวโพด มีลานตากข้าวกว้างมากกกกกกกกกกกกกกกกกแต่ญาติทุกคน ใจร้ายอ่ะ เค้ม งก ไม่มีใครยอมดูแลปลา เรากะรี เลยเปลี่ยนมาคุยกับปลาแทนว่า กลับแกร์ด้าเถอะ ที่นี่เค้าไม่ต้อนรับ ปลาไม่อยากไปเรียน ก็ไม่ต้องเรียนก็ได้นะ อยู่บ้านเฉยๆ แต่กลับไปอยู่ด้วยกันเถอะแต่.......................ปลาไม่ยอมกลับ เค้ายืนยันจะอยู่บ้านเดิมของตัวเอง งงมากๆๆๆๆว่าทำไมน้องเค้าคิดอย่างนั้น เพราะที่แกร์ด้าสบายกว่ามาก ไม่เคยทำโทษแรงๆ ทั้งรัก ทั้งห่วงสารพัด เพียงแค่ไม่ใช่ญาติแท้ๆ เท่านั้นเองพูดยังงัย ปลาก็ไม่กลับ ก็เลย ปล่อย.................... บอกกับปลาว่า หนูเลือกชีวิตของตัวเองนะ ถ้าลำบาก ถ้าทุกข์ยาก หนูต้องอดทน เพราะหนูเลือกเอง และขอให้ดูแลตัวเองดีๆ กินยาให้ตรงเวลา อดทน และ กล้าหาญ เป็นคนดีด้วยกลับแกร์ด้าด้วยอาการมึนๆ เครียดๆ ให้ยาต้านไว้ 2 เดือน พร้อม นม ขนม เสื้อผ้าของใช้ต่างๆ เราให้ตังค์ปลาไว้ 500 รีให้เบอร์โทร์ไว้ มีอะไรให้โทรหาคงต้องทำใจ และ ปล่อยวาง เพราะไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว เศร้าหน่อยๆนะ เลี้ยงมาก็รักอ่ะ แต่ทำไมน้องเค้าไม่รักตอบบ้างน๊า..................
สวัสดีค่ะกลับมาจากบ้านแกร์ด้า ที่ลพบุรีแล้วค่ะ ไปอยู่มาเกือบ 1 อาทิตย์ มีเรื่องราวมากมายมาเล่าให้ฟังเริ่มด้วยเรื่องลูกสาวเราเองก่อนดีกว่า เมจิ ลูกอุปถัมภ์ของเรา ปีนี้จะ 7 ขวบแล้ว แต่ตัวประมาณเด็ก 4 ขวบ ดูแลเมจิมาตั้งแต่หน้าเหมือนกบเคโร๊ะ ตัวจิ๊ดเดียว ตอนนี้สูงขึ้น แข็งแรงขึ้น ฉลาดขึ้น และหน้าตายังสวยแปลกๆ เหมือนแม่เลยครั้งก่อนโน้นที่ไปแกร์ด้า เมจิอยากได้โทรศัพท์มือถือของเล่น เราเห็นแอบไปเล่นของน้ำหวาน แต่ เชื่อมั้ย ลูกสาวเรามีจินตนาการบรรเจิด เธอแอบเอาโทรศัพท์ของเล่นของน้ำหวาน ไปโทรหาพี่ต้อม ค่ะ พี่ต้อมเป็นใคร .............พี่ต้อมเป็นหนุ่มอายุ 16 ปีค่ะ ลูกชายของพี่เลี้ยงเด็กคนนึงที่แกร์ด้า ต้อมเค้าจะมาอยู่กับแม่ทุกปิดเทอม เมจิลูกเราชอบพี่ต้อมมากเลยค่ะ อายเหมือนกัน ทำไมเรื่องนี้ไม่เหมือนแม่เลยน๊าเห็นลูกอยากได้ ก็เลยซื้อโทรศัพท์เครื่องละ 39 บาทให้ คือไหนๆๆก็ห้ามไม่ได้แล้ว ซื้อให้เลย แต่ลูกสาวดิฉันยังแสดงความฉลาดต่อไปค่ะ ก่อนวันที่จะเข้าไปแกร์ด้า น้องรี โทรมาหา แล้วบอกว่ามีคนจะคุยด้วย ปรากฎว่า เมจิ นั่นเอง เดี๋ยวนี้ลูกพูดได้ยาวๆๆแล้ว ชื่นใจจริงๆๆ ถามว่า มีอะไรเมจิ ลูกก็ตอบมาให้ชื่นนนนนนนนนนนนนใจว่า แม่แก้ว...........หนูอยากกินเป๊ปซี่ 555.....................ก็ยังดีฟ่ะ อุตส่าห์โทรมาหา แต่เบื้องหลังการโทรนี่ฮากว่า น้องรีเล่าว่า นั่งเล่นอยู่กับเด็กอื่นๆ เมจิก็มานั่งข้างๆ แล้วเอาโทรศัพท์ของตัวเอง (อันละ 39 บาท) มากดโทร แล้วก็พูดให้ได้ยินว่า แม่แก้วเหรอค่ะ คิดถึงจัง อยากคุยด้วยคือ แบบว่าลูกดิฉันฉลาดอ่ะคะ แสดงให้รู้ว่าอยากโทรศัพท์งัย รี จะใจดำไม่โทรให้เหรอ หุหุเรื่องเมจิ ผ่านไป คราวนี้ตอนไปอยู่บ้านแกร์ด้า เราก็ไปสอนการบ้านวิชาภาษาไทย เพราะอยากให้เด็กๆอ่านหนังสือออก 1 ในการบ้านที่ฮาตั้งแต่เห็นโจทย์ ก็คือ การบ้านของน้องโก๊ะ ชั้น อนุบาล 3เป็นการบ้านให้ลากเส้นประ เป็นตัวหนังสือ แล้วหัดอ่าน เป็นเรื่องของ สระE ถ้าเป็นเด็กที่อื่นคงไม่เป็นไร แต่เด็กๆแกร์ด้า ซึ่งเป็นเด็กกำพร้าที่ติดเชื้อ HIV พวกเค้ามักจะเป็น หูน้ำหนวก และมีปัญหากับการฟัง การออกเสียง เด็กๆมักพูดไม่ชัดโจทย์ให้คำว่า ปลี หวี หมี ..................เดาได้รึเปล่า ว่าโก๊ะจะอ่านเป็นอะไรโก๊ะ พูดตามพี่แก้วนะ ปลี................อี๊ หวี.................อี๊ หมี...........อี๊หุหุ อี๊ อี๊ อี๊ หมดเลยจ้าหมดเรื่องสนุกๆๆ ก็มีเรื่อง ตื่นเต้นค่ะ นอนอยู่ดีๆ ตี 3 มีเสียงเรียก น้องรี น้องไก่ ที่นอนห้องข้างๆเรา พี่อุ๊ ผู้ช่วยแม่ครัวนั่นเอง มีแมลงมุดเข้าไปในหู พี่อุ๊ค่ะ เรา 3 คน ช่วยกันงัดแงะจะเอาแมลงออก แต่ไม่สำเร็จ มันเข้าไปลึกมาก พี่อุ๊ก็ปวดหู เลยต้องไปโรงพยาบาลกันตอนตี 3 กว่าๆ ปรากฎว่าเจ้าแมลงนั้นคือ ....................แมลงศาบ ไซต์ M ค่ะ เข้าไปได้งัยไม่รู้ต่อจากนั้น ก็มีเรื่องเครียดค่ะ น้องปลา เด็กผู้ชายวัน 12 ขวบ หนีออกจากบ้านอีกแล้ว ปลา และ เพื่อนๆอีก 3 คน เคยทำผิดระเบียบ และ หนีออกจากบ้านแกร์ด้าหลายครั้ง ก็เลยส่งกลับบ้านเมื่อปีก่อน 3 คนนั้น ญาติยอมรับให้อยู่ด้วย แต่ปลาไปได้แค่ 2 อาทิตย์ ญาติก็เอามาทิ้งอีก แล้วหลังจากวันนั้น ปลาก็ เงียบๆ ซึมๆ จนเมื่ออาทิตย์ก่อน ปลาเอาของของเพื่อนไป โดยไม่ขอ แล้วหนีออกจากบ้านอีก ปวดหัวกันตึ๊บ กระจายกันตามหา กว่าจะเจอก็ดึก เพราะบริเวณโดยรอบเป็นป่าหญ้าหมดพอเจอตัว ถามไถ่เรียบร้อย ปลาก็บอกว่า อยากกับบ้าน จะไปอยู่บ้านเดิมที่เคยอยู่ ก็นั่งอธิบาย หว่านล้อม เกลี้ยกล่อมกันว่า จะไปได้งัย ญาติๆเค้ารังเกียจ เค้าไม่ให้อยู่ด้วย แต่ปลาก็ยืนยันจะไปเรากับน้องรี ก็เลยขับรถไปส่งเอง บ้านปลาอยู่นครสวรรค์ ไม่ไกลจากแกร์ด้ามากนัก ไปถึงบ้านญาติคนไหน เค้าก็ทักทายด้วยความรังเกียจว่า อ้าวปลา ...........กลับมาทำไมหล่ะพอแจ้งเหตุผลให้ทราบ ญาติๆๆเกี่ยงกันสุดฤทธิ์ ไม่มีใครยอมให้อยู่ด้วย เรากับรี อธิบายกันคอจะแตก ว่า มันอยู่ร่วมกันได้ ไม่ติดเชื้อหรอก แล้วนี่ก็หลานคุณเองนะ เค้าเลือกที่จะไม่อยู่แกร์ด้า อยากอยู่กับญาติ ทำไมไม่ช่วยกันหน่อยญาติๆปลา ไม่ใช่จนเลยนะ ลุงคนนึงเป็น อบต. บ้านมี สิบล้อ กะ รถไถ ให้เช่าตั้งหลายคัน ลุงอีกคน นี่รวยบิ๊กบึ้ม เป็นเจ้าของร้านขายอุปกรณ์เกษตร เมล็ดพันธ์ และ อื่นๆ ร้านใหญ่มาก แถมเป็นเจ้าของ ไซโลเก็บข้าว ข้าวโพด มีลานตากข้าวกว้างมากกกกกกกกกกกกกกกกกแต่ญาติทุกคน ใจร้ายอ่ะ เค้ม งก ไม่มีใครยอมดูแลปลา เรากะรี เลยเปลี่ยนมาคุยกับปลาแทนว่า กลับแกร์ด้าเถอะ ที่นี่เค้าไม่ต้อนรับ ปลาไม่อยากไปเรียน ก็ไม่ต้องเรียนก็ได้นะ อยู่บ้านเฉยๆ แต่กลับไปอยู่ด้วยกันเถอะแต่.......................ปลาไม่ยอมกลับ เค้ายืนยันจะอยู่บ้านเดิมของตัวเอง งงมากๆๆๆๆว่าทำไมน้องเค้าคิดอย่างนั้น เพราะที่แกร์ด้าสบายกว่ามาก ไม่เคยทำโทษแรงๆ ทั้งรัก ทั้งห่วงสารพัด เพียงแค่ไม่ใช่ญาติแท้ๆ เท่านั้นเองพูดยังงัย ปลาก็ไม่กลับ ก็เลย ปล่อย.................... บอกกับปลาว่า หนูเลือกชีวิตของตัวเองนะ ถ้าลำบาก ถ้าทุกข์ยาก หนูต้องอดทน เพราะหนูเลือกเอง และขอให้ดูแลตัวเองดีๆ กินยาให้ตรงเวลา อดทน และ กล้าหาญ เป็นคนดีด้วยกลับแกร์ด้าด้วยอาการมึนๆ เครียดๆ ให้ยาต้านไว้ 2 เดือน พร้อม นม ขนม เสื้อผ้าของใช้ต่างๆ เราให้ตังค์ปลาไว้ 500 รีให้เบอร์โทร์ไว้ มีอะไรให้โทรหาคงต้องทำใจ และ ปล่อยวาง เพราะไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว เศร้าหน่อยๆนะ เลี้ยงมาก็รักอ่ะ แต่ทำไมน้องเค้าไม่รักตอบบ้างน๊า..................
# posted by gowithp @ 10:32 ก่อนเที่ยง 
